Wyraz
łaciński recollectio pochodzi od łacińskiego wyrazu
recollectus, który pochodzi od średniowiecznego łacińskiego
wyrazu recolligere (odzyskiwać, ponownie gromadzić,
zbierać), który pochodzi od łacińskiego wyrazu colligere
(zbierać, składać, przynosić; otrzymywać, nabywać, akumulować),
który pochodzi od łacińskiego wyrazu legere (czytać,
gromadzić,zbierać), który pochodzi od greckiego wyrazu legein
(przemawiać), który pochodzi od proto-indo-europejskiego rdzenia
leg- (zbierać, przemawiać).
Zbieram
więc:
Lekarze
leczą, Bóg uzdrawia.
Wierzę
i dziękuję, Panie.
Amen.
Zmierzając
do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy
wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu
trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali:
«Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» Na ich widok rzekł do
nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali
oczyszczeni. Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił
chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i
dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: «Czy nie
dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden
się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko
ten cudzoziemiec». Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara
cię uzdrowiła». (Łk 17,11-19)
